1. Wprowadzenie
1.1. Dlaczego Światowy Dzień Pomocy Humanitarnej jest ważny
Światowy Dzień Pomocy Humanitarnej, obchodzony 19 sierpnia, przypomina o ludziach niosących wsparcie w najtrudniejszych warunkach. To święto solidarności i empatii – wartości, które łączą bez względu na granice, religię czy sprawność. W czasach kryzysów humanitarnych, takich jak klęski żywiołowe czy konflikty zbrojne, rola wolontariuszy jest bezcenna. Ten dzień ma również na celu przypomnienie, jak wielkie znaczenie ma pomoc humanitarna – co ma zachęcić do niesienia pomocy oraz dołączenie do akcji pomocowych nowych wolontariuszy.
1.2. Skąd pomysł, by połączyć to święto z ciastkami Dr Gerard
Ciastka to taki gest, który niesie radość. Marka Dr Gerard od lat podkreśla znaczenie dzielenia się. Pomysł o włączeniu ciastek w działania charytatywne nie jest więc przypadkowy. Chrupnięcie w odpowiednim momencie potrafi przełamać barierę między nieznajomymi. Dodajmy do tego symboliczny przekaz – „słodycz wsparcia” – i mamy prosty, a jednocześnie skuteczny pomysł na działanie.
1.3. Cel wpisu: pokazać proste sposoby działania i dodać odwagi czytelnikom
Ten artykuł powstał po to, aby pokazać, że każdy, nie wyłączając osób niepełnosprawnych, w tym osób niewidomych może aktywnie i kreatywnie uczestniczyć w akcjach pomocowych. Chcemy też dodać odwagi tym, którzy wahają się oraz mają wątpliwość, czy osoba niepełnosprawna może sprawdzić się jako wolontariusz: otóż tak, każdy gest ma znaczenie, a pomysł oraz dobra organizacja przekują inicjatywę w sukces. Być może sukces będzie większy właśnie dzięki udziałowi osób niepełnosprawnych w danej akcji. Dla mnie osobiście poruszające jest, gdy osoba niepełnosprawna pomimo swoich ograniczeń chce być potrzebna, natomiast organizacja zyskuje w moich oczach, umożliwiając współpracę niepełnosprawnemu wolontariuszowi. Natomiast ciastko w dłoni może być początkiem rozmowy o dobru.
2. Czym jest „zmysł empatii”
2.1. Empatia słuchu – słyszę emocje w głosie
Osoby niewidome często mają wyczulony słuch. Słuch częściowo zastępuje oczy. Dzięki temu potrafią wychwycić nie tylko treść słów, ale i emocje ukryte w tonie głosu. W zbiórkach charytatywnych ta umiejętność pozwala lepiej reagować na potrzeby darczyńców – uspokoić, rozweselić lub po prostu wysłuchać. Atutem osób niewidomych jest to, że dla nich dźwięk, w tym rozmowa z drugim człowiekiem jest niezwykle ważna. Mają ogromną potrzebę konwersacji i często w takich okolicznościach spontanicznego spotkania z człowiekiem czują się bardzo dobrze i co ważne są autentyczni dla rozmówcy.
2.2. Empatia dotyku – czuję czyjąś dłoń lub fakturę opakowania
Dotyk to język, który nie potrzebuje wzroku. Podanie dłoni czy przekazanie paczki ciastek daje poczucie bliskości. Niewidomi wolontariusze potrafią też rozpoznawać przedmioty dotykiem, co czyni ich świetnymi pomocnikami w sortowaniu czy pakowaniu darów. Warto spożytkować ten walor i przekuć ich zapał do pracy w coś pozytywnego.
2.3. Empatia smaku – wspólne chrupnięcie przełamuje lody
Chrupnięcie ciastka to dźwięk tak naturalny, że potrafi rozluźnić atmosferę. Gest jedzenia ciastek staje się symbolem wspólnoty – niezależnie od tego, czy ktoś widzi, czy nie. Poczucie wspólnoty otwiera serce darczyńcy.
3. Rola ciastek Dr Gerard w zbiórkach charytatywnych
3.1. Ciastko jako „lodołamacz” rozmowy przy stoisku z darami
Wyciągnięcie ciastka to prosty sposób na rozpoczęcie rozmowy. „Proszę, poczęstuj się – a przy okazji opowiem o naszej akcji”. Dla osób nieśmiałych to duża pomoc.
3.2. Małe paczki cookies = szybka nagroda dla wolontariusza
Drobny gest wdzięczności, taki jak wręczenie wolontariuszowi paczki ciastek, motywuje do dalszej pracy. To także sygnał: doceniamy twój wysiłek.
3.3. Limitowana edycja „Cookie for Care” – jak ją przygotować
Wyobraźmy sobie specjalne paczki ciastek w edycji charytatywnej. Opakowanie mogłoby mieć prostą etykietę w alfabecie Braille’a i hasło „ChrupPomoc”. Dochód z ich sprzedaży wspierałby fundacje humanitarne.
4. Sześć pomysłów na zaangażowanie niewidomych wolontariuszy
4.1. Pakowanie paczek
4.1.1. Sortowanie produktów dotykiem i etykietą Braille’a
Niewidomi świetnie radzą sobie z rozpoznawaniem kształtów oraz faktur. Odpowiednio oznakowane produkty można łatwo przyporządkować do paczek. Pozwólmy osobom niewidomym poczuć się częścią akcji pomocowej, pomóżmy poczuć, jak bardzo są potrzebni dla świata.
4.1.2. Dodawanie ciastek jako symbolu otuchy
Ciastko w paczce to coś więcej niż kaloria – to znak troski i wsparcia. Dodanie ciastek do każdej paczki to łatwe zadanie, ale wymaga pracy. Skierujmy tu niewidomego wolontariusza i zobaczmy, jak sprawnie sobie poradzi z tym zadaniem.
4.2. Audiodeskrypcja filmu o akcji
4.2.1. Krótkie scenki wideo + głosowy opis wydarzeń
Niewidomi mogą tworzyć opisy dźwiękowe, które pozwolą osobom z niepełnosprawnościami wzrokowymi poczuć atmosferę akcji. Kto jak nie Oni zrobią to lepiej?
4.3. Punkt „Chrup i zapytaj”
4.3.1. Niewidomy wolontariusz częstuje ciastkiem i opowiada o celu zbiórki.
Zastanawiasz się, w jaki sposób niewidoma osoba będzie wiedzieć kiedy w panującym zgiełku ktoś podchodzi do stoiska? Kiedy darczyńca sięga po ciastko, osoba z półmiskiem w rękach wyczuwa ruch – to sygnał, że może zainicjować rozmowę. Natomiast autentyczność i szczerość to największa siła.
4.4. Podcast „Słodkie historie pomocy”
4.4.1. Format 15 min: rozmowa, dźwięk chrupnięcia, link do darowizny
Podcasty tworzone przez osoby niewidome mogą mieć unikalny klimat – dużo dźwięków, mało obrazów. Nietuzinkowy przekaz to siła, która przyciąga odbiorców.
4.5. Warsztat „dotyk dobra” w szkole
4.5.1. Uczniowie robią kartki Braille’em, przyklejają okruszki Dr Gerard
Taki pomysł to prosta zabawa, która uczy wrażliwości i kreatywności od najmłodszych lat.
4.6. Akcja ASMR
4.6.1. Nagranie falującego papieru + głośne chrupnięcie = „dźwięk wsparcia”
Krótki klip w mediach społecznościowych może stać się wiralem, który zyskuje na masowej oglądalności – a duże zasięgi są ważne w procesie poszukiwania potencjalnych darczyńców.
5. Jak zorganizować małe stoisko pomocowe (krok po kroku)
5.1. Lista rzeczy: stolik, tabliczka w alfabecie Braille’a, pudełko na datki, paczki ciastek
Liczy się pomysł i energia. Wszystko inne to dobra organizacja i kilka niezbędnych przedmiotów oraz gadżetów.
5.2. Ustawienie w bezpiecznym miejscu (wejście do parku, korytarz szkoły)
Ważne jest kilka zasad ustawienia stoiska:
- powinno być dostępne dla wszystkich, także osób z niepełnosprawnościami,
- nie może tamować ruchu przechodni,
- i najważniejsze to bezpieczeństwo – usytuowanie w taki sposób, by nie było zagrożenia kolizją.
5.3. Prosta instrukcja wolontariusza: „podaj ciastko, wyjaśnij zbiórkę, uśmiechnij się”
Proste zasady oraz dobra energia, prostolinijność, wrażliwość i uśmiech, który bywa cenniejszy niż tysiąc słów.
6. Komunikacja z osobami widzącymi
6.1. Jasny opis słowny zamiast gestu „tu jest pudełko”
Opis werbalny ułatwia każdą interakcję. Przepływ energii między wolontariuszem a darczyńcą równa się powodzenie aukcji.
6.2. Prośba o powolne podawanie reszty / darowizny do ręki
Dzięki temu unika się niezręczności i pomyłek.
6.3. Zasada „mów wprost, czego potrzebujesz” – to ułatwia obu stronom
Bezpośredniość oszczędza czas i buduje zaufanie.
7. Krótkie historie sukcesu (mini-case studies)
7.1. Marta – podcast + 200 zł z darowizn linkowych
Marta nagrała trzy odcinki o codziennym życiu wolontariusza. Dzięki słuchaczom zebrała 200 zł na paczki. Każda złotówka ma znaczenie.
7.2. Kuba – 150 ciastek rozdanych, 90 uśmiechów od przechodniów
Kuba prowadził punkt „Chrup i zapytaj”. Pod koniec dnia nie miał już ani jednego ciastka, ale mnóstwo nowych znajomych.
7.3. Szkolny klub – wypukłe kartki + 30 paczek z pomocą rzeczową
Wspólne warsztaty w szkole połączył dzieci widzące i niewidome. Wymiana doświadczeń zaowocowała powstaniem wypukłych kartek i dzięki ich rozprowadzeniu skutkowały konkretnym – materialnym wsparciem dla potrzebujących.
8. Zero waste & bezpieczeństwo
8.1. Segregacja opakowań po ciastkach
Małe opakowania łatwo gubić – dlatego od razu wrzucajmy je do wcześniej przygotowanego worka na odpady z tworzywa.
8.2. Worki na śmieci o różnych fakturach (łatwo rozpoznać frakcję)
Proste rozwiązanie dla osób niewidomych umożliwiają samodzielne działanie: gładki worek = plastik, szorstki = papier.
8.3. Krótka przerwa co godzinę: woda, rozprostowanie nóg, smar do rąk
Dbajmy o wolontariuszy tak samo jak o darczyńców.
9. Podsumowanie i zaproszenie do działania
9.1. Mały krok = duże wsparcie
Nie trzeba być superbohaterem. Wystarczy odważyć się na małe gesty.
9.2. Hasztag #ChrupPomoc – udostępnij foto lub nagranie chrupnięcia
Niech media społecznościowe zamienią się w przestrzeń dobra i wspólnej zabawy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz