Nie trzeba widzieć, aby mieć talent. Niezwykłe
historie niewidomych twórców odkryte w światowy dzień pozyskiwania talentów z
dr. Gerard.
Talent to pojęcie, które często budzi emocje i kontrowersje
– szczególnie gdy chodzi o sztukę, naukę czy sport. Ale czym właściwie
jest?.
Talent to naturalna zdolność lub predyspozycja, która
pozwala osiągać wysoki poziom w danej dziedzinie z mniejszym wysiłkiem niż
większość ludzi. Według psychologów, to może być powtarzający się wzorzec
myślenia, odczuwania lub działania, który ma praktyczne wypracować poprzez praktykę i pasję. Czy
naprawdę trzeba widzieć, aby dostrzec talent? Czy oczy są jedynym oknem na
świat twórczości, wyobraźni i pasji? W światowy dzień pozyskiwania talentów,
Marka Dr Gerard stawia pytanie, które prowokuje do głębszej refleksji: czy
niewidomy musi widzieć, by tworzyć. Historia zna wielu twórców, którzy mimo
braku wzroku osiągnęli niezwykłe rzeczy. Ich talent nie był ograniczony przez
fizyczne bariery, przeciwnie, rozkwitał dzięki sile wyobraźni, wrażliwości i
determinacji. Wspólnie z Dr Gerard, który od lat wspiera inicjatywy społeczne i
promuje różnorodność talentów, przypominamy: talent nie potrzebuje wzroku.
Potrzebuję przestrzeni zrozumienia i odwagi by się ujawnić. Niewidomi mają
wyostrzone inne zmysły – słuch, dotyk, węch – które stają się ich narzędziami
twórczymi. Muzycy rozpoznają dźwięki z niezwykłą precyzją. Rzeźbiarze i malarze
czują formę przez dłonie. Kucharki kucharze komponują smaki intuicyjnie, bez
patrzenia. Odkrywają też talenty poprzez rozmowy wsparcie i inspirację.
Rodzina, nauczyciele, terapeuci i mentorzy często zauważają talent wcześniej
niż sam twórca. Dziecko, które pięknie śpiewa, może zostać zachęcony do nauki
muzyki. Osoba, która opowiada z pasją może odkryć talent pisarki lub aktorski.
Dzięki specjalistycznym szkołom i technologią istnieją szkoły artystyczne,
muzyczny i techniczne dostosowane do potrzeb osób niewidomych. Brajlowskie
nuty, syntezatory mowy, drukarki 3D, aplikacje głosowe – to wszystko otwiera
drzwi do nauki i twórczości. Odkrywają również talent poprzez próby błędów i
ciekawość. Wielu niewidomych odkrywa swoje talenty tak jak każdy inny –
próbując różnych rzeczy. Piszą, śpiewają programują, gotują, występują – aż
znajdą to, co ich porusza. Talent często ujawnia się w działaniu, nie w teorii.
Paradoksalnie, to właśnie trudności bywają katalizatorem talentu. Niewidomi
twórcy często mają silną motywację, by udowodnić sobie jej światu, że
niemożliwe to tylko słowa. I dzieła są często głębsze, bardziej emocjonalne, bo
wynikają z zewnętrznej siły. Talent nie potrzebuje wzroku potrzebuję
przestrzeni odwagi serca. Niewidomi fotografowie, jak ci opisani w tym
artykule, tworzą obrazy za pomocą dźwięku dotyku i technologii. Używają
aplikacji głosowych i kamer z przetwarzaniem obrazu. Lokalizują obiekty dzięki
akustyce otoczenia. Dotykają faktur i kształtów, by zobaczyć to co fotografują.
Ich zdjęcia są pełne emocji, często bardziej poruszające niż te wykonane przez
osoby widzące. Na przykład indianin z plemienia teva, stracił wzrok podczas
wojny w Wietnamie. W szpitalu poprosił o glinę tak zaczęła się jego droga
twórcza. Rzeźbi postaci i zwierzęta z mitologii indiańskiej. Jego dzieła
znajdują się między innymi w białym domu i w Watykanie.
Polski mistrz formy Waldemar Cichoń stopniowo utracił wzrok
z powodu retinopatii barwnikowej. Tworzy rzeźby figuralne, symboliczne i
surrealistyczne z drewna, kamienia i brązu. Jego prace były wystawiane i
nagradzane w Polsce i za granicą. Malarka i rzeźbiarka oraz poetka Józefa Budzyń-Nowakowa
uczyła się pod okiem Jacka Malczewskiego. Po utracie wzroku opracowała własną
techniką rzeźbienia z gliny i plasteliny. Jej prace wyrażały emocje związane z
brakiem wzroku, sceny biblijnej i martwą naturę. pisała też poezję - jej tomik
światło w ciemności to dowód, że wyobraźnia nie zna granic. Talent niewidomych
twórców nie jest wyjątkiem – to dowód, że sztuka rodzi się w sercu, nie w
oczach. Teraz krótkie historie tych, których talentu nikt nie zauważył aż do
teraz. Nie każdy talent błyszczy od razu. Niektóre rodzą się po cichu, w samotności,
wśród codziennych zmagań. Szczególnie wtedy, gdy świat nie patrzy – albo nie
chce patrzeć. Tak było z nimi: niewidomi twórcy, których dar przez lata
pozostawał niezauważony.
Klara, 42-letnia kobieta z małego miasteczka, od urodzenia
niewidoma. Przez lata pracowała w bibliotece dla osób z niepełnosprawnościami,
czytając książki brajlem. Nikt nie wiedział, że po nocach pisała własne
opowiadania – pełne emocji, wyobraźni i głębi. Dopiero przypadkowe spotkanie z
lokalnym wydawcą sprawiło że jej twórczość ujrzała światło dzienne. Dziś jej
pisarski tomik zdobywa nagrody
literackie.
Mateusz- niewidomy od 12 roku życia, przez lata grał na
starym keyboardzie by w piwnicy bloku. Nikt nie słyszał jego kompozycji – poza
sąsiadką, która pewnego dnia nagrała jego utwór i wrzuciła do internetu. Film
zdobył tysiące odsłon, a Mateusz został zaproszony do współpracy przez
producenta muzycznego jego pierwszy album ukaże się tej jesieni.
Zofia 60-letnia emerytka, która straciła wzrok w wyniku
choroby. Przez lata szyła patchworki, kierując się dotykiem i pamięcią. Jej
wnuczka studentka ASP, pokazała jej pracę profesorom. Dziś Zofia ma własną
wystawę w galerii sztuki tekstylnej – a jej dzieła są opisywane jako
emocjonalne mapy pamięci. Te historie nie są wyjątkiem. Są dowodem na to że talent
nie zawsze krzyczy czasem milczy –
czeka, aż ktoś go usłyszy. Światowy dzień pozyskiwania talentów z Dr Gerard
przypominamy: nie trzeba widzieć by tworzyć ale trzeba, by ktoś wreszcie
zobaczył. Prawda jest taka że talent można odkrywać lepiej tylko trzeba
wiedzieć jak to zrobić. Nie każdy talent błyszczy na scenie. Niektórzy tworzą w
ciszy, w domowym zaciszu bez publiczności. Inni mają dar słuchania, empatii, w
organizacji – równie cenne jak talent artystyczny. Pozyskiwanie talentu to
sztuka dostrzegania niewidzialnego. Pozwól sobie lub innym próbować różnych
rzeczy. Nie oceniaj zbyt wcześnie – talent potrzebuje czasu, by się rozwinąć.
Bądź cierpliwy . Czasem największy dar ujawnia się dopiero po porażce. Talent
rozkwita tam, gdzie jest: bezpieczeństwo – brak lęku przed oceną. Zaufanie –
wiara że warto próbować. Inspiracja- kontakt z innymi twórcami, mentorami
pasjonatami jeśli chcesz pozyskiwać talent mądrze – buduj relacje, nie tylko
struktury. Oto podsumowanie. Talent nie
potrzebuję wzroku – potrzebuję szansy. Nie każdy widzi świat oczami, ale każdy
może go otworzyć sercem. Niewidomi twórcy udowadniają, że wyobraźnia, pasja i
determinacja nie znają granic fizycznych. Ich dzieła powstają z ciszy, z
dotyku, z dźwięku– i poruszają głębiej niż to, co widzialne. W światowy dzień
pozyskiwania talentów przypominamy: to nie wzrok odkrywa talent. to szansa go
uwalnia. Talent to nie dar wzroku. To dar wyobraźni. Pamiętaj też że, oczy nie
tworzą sztuki. Tworzy ją odwaga. Daj szansę tym którzy widzą inaczej.
W światowy dzień pozyskiwania talentów, wspólnie z marką Dr
Gerard, oddaliśmy głos tym, których twórczość przez lata pozostawała
niewidzialna. Pokazaliśmy, że talent nie potrzebuje wzroku, tylko potrzebuję
szansy. Przez inspirujące historię niewidomych artystów, muzyków, pisarzy i
rzemieślników, odkryliśmy, że prawdziwa siła twórcza rodzi się z wyobraźni,
odwagi i serca. Nie każdy widzi świat oczami. Ale każdy może go tworzyć. Dajmy
przestrzeń tym, którzy widzą inaczej – bo ich talent może poruszyć więcej, niż
nam się wydaje. Zauważ. Wesprzyj. Podaj dalej. Dołącz do naszej inicjatywy i
pomóż odkrywać talenty wśród osób niewidomych – w szkołach, domach kultury, w
fundacjach, w mediach. Bo każdy zasługuje na szansę, by być widzianym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz