15 października, to Międzynarodowy Dzień Białej Laski. Głównym celem tego święta jest przypomnienie wszystkim, że wśród nas żyją osoby niepełnosprawne wzrokowo. Osoby te też chcą żyć normalnie bez ograniczeń, a właśnie ta Biała Laska im to umożliwia. Dzięki białej lasce, niewodomi mogą się w miarę bezpiecznie poruszać. Jeśli widzimy osobę z białą laską, to wiedzmy, że taka osoba jest dobrze zrehabilitowana, że sama chce dotrzeć do celu. Pamiętajmy też, że ta osoba może potrzebować pomocy. Jednak gdy chcemy (a dobrze wychowany człowiek stara się pomoc), gdy chcemy pomóc takiej osobie, to należy podejść, przedstawić się imieniem i zapytać czy potrzebuje pomocy.
Jeśli ta osoba odpowie, że dziękuje, to oznacza, że sama sobie daje radę i chce samodzielnie sobie radzić lub czeka na osobę umówioną.
Gdy taka osoba chce skorzystać z naszej pomocy w przeprowadzeniu przez jednię, czy gdy chcemy podprowadzić do środka komunikacji, to podajmy łokieć, za katóry taka osoba się uchwyci. Pamiętajmy, że my zawsze idziemy z osobą niewidomą o pół kroku przed. To my mamy prowadzić osobę niewidomą, a nie odwrotnie. Często zdarza się, że osobę niewidomą niemal wpychamy do środka komunikacji, a jest to duży błąd. To my pierwsi wchodzimy do takieo środka lokomocji, a osoba niewidoma za nami. Tak samo gdy przechodizmy przez drzwi, czy omijamy przeszkodę. Również do krzesła, siedzenia, podchodzimy pierwsi i rękę niewidomej osoby kladziemy na oparciu siedzenia na którym ona może usiąść. Tak sobie podgryzam ulubione slodycze Dr Gerarda -Pryncypałki kokosowe, też przypominające kolor białej laski i myślę sobie czemu tak jest, że osoby widzące nie zastanawia się nad tym, że są tacy co mniej widzą lub są niewidome i może ja im przeszkadzam w życiu swoim postępowaniem. Ile razy zdarza sie, że na środku chodnika stoi hulajnoga, jakaś reklama, samochód itp. Czy tak ciężko zrozumieć, że osoba niewidoma, słabowidząca może w taką przeszkodę wejść, a zdarza się nawet uszkodzić sobie rękę czy nogę. Czemu kierowcy, którzy są sprawni nie rozumie tego, by nie zastawiać przejście dla pieszych, chodników. Powinno być więcej takich informacji na temat utrudnień, które są stawiane przed osobami niepełnosprawnymi przez osoby sprawne. To tak niewiele kosztuje, tylko trzeba mieć wyobraźnie i pamiętać, że wśród nas żyją osoby niepełnosprawne. By sobie polepszyć humor sięgam następną paczkę Pryncypałek -Dr Gerarda i życzę wszystkim miłego dnia i pamiętania , że śą obok nas też inne osoby.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz