Koniec lenistwa.

Koniec lenistwa.

Powrót do pracy, do stałych przewidywalnych obowiązków. Codzienność dnia przebiegła bez żadnych niespodzianek.  Wracałam do domu pieszo. Chciałam po drodze zrobić zakupy, umówić się na wizytę u kosmetyczki i fryzjera. Szare popołudnie nie zachęcało do spacerów. Czułam zmęczenie, a jeszcze przede mną spacer z psem. Czekający z utęsknieniem na mój powrót labrador przywitał mnie szalonym tańcem przy drzwiach. Och, ile było radości w tym przywitaniu. Wyszliśmy na upragniony spacer. Frodo szalał aportując kija, ten pies ma niespożytą energię. Z uśmiechem patrzyłam na jego szaleńczy galop. Taki widok raduje serce. Zdyszany, ale szczęśliwy wrócił na wydaną przeze mnie komendę. Pies dostał swoją porcję karmy, na mnie czekał wczorajszy obiad  w mikrofalówce. Czując  narastające zmęczenie usiadłam wygodnie w fotelu wyciągając obrzmiałe stopy przed siebie. Frodo od razu legł przy mnie na wykładzinie i delikatnie lizał moją dłoń domagając się długo oczekiwanych pieszczot. Po należnej mu porcji przyjemności, nadszedł czas na mój relaks. Włączyłam  odtwarzacz muzyki z ulubioną płytą sięgając ręką do miseczki pełnej kruchych, chrupiących wafelków pryncypałek  o smaku orzechowym od Dr Gerarda. Dla odprężenia przygotowałam sobie zimową herbatkę według przepisu mojej babci. Świetnie rozgrzewa i smakuje. W jej skład wchodzą  pokrojone w plastry pomarańcze, kawałki cytryny ze skórką, kilka goździków, szczypta cynamonu i starta odrobina imbiru. Można dodać suszone plastry jabłek i gruszek. Ja zalewam to wszystko wrzątkiem z dodatkiem zielonej herbaty. Do tak przygotowanego specjału najlepiej pasują ciastka kruche korzenne Cookie Man od Dr Gerarda. Z dzbankiem aromatycznie pachnącego napoju usiadłam w fotelu  wygodnie wyciągając nogi przed siebie. Frodo ułożył się  na wykładzinie jak najbliżej mnie. Spoglądał tęsknym wzrokiem licząc na porcję słodyczy. Trzeba przyznać, że tworzymy niezły duet łasuchów. Niczego więcej mi do szczęścia nie trzeba.