Zbieg okoliczności

   Deszcz – a zwłaszcza bardzo niskie ciśnienie – działały na nas niezwykle usypiająco. Mój organizm nie odczuwał w zasadzie, czy wypiłem trzy filiżanki szatańsko mocnej kawy, czy też mocnego naparu z melisy… W dodatku ta ciągle ziewająca Gabrysia… Wszystko to powodowało, że nie pamiętam tego, jak przygotowywałem czarny napar, oraz nakładałem na misę nasze ulubione smakołyki, w postaci ciastek Dr Gerard. Stwierdziłem że musiałem to wszystko robić na śpiąco – chociaż lunatykiem nie jestem… No – przynajmniej do tej pory nie byłem. W każdym razie, nic mi nie wiadomo abym kiedykolwiek lunatykował…

   Czasem bywa tak, że przeklinamy jakieś zdarzenia. Później okazuje się jednak, że nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło… Tak właśnie mieliśmy z Gabrysią w sobotę. Obudziliśmy się jak zawsze – o tej samej godzinie. Trzeba było zacząć poranek od porządnej kawy, bo ciężko było się obudzić. Pół śpiący jeszcze poszedłem nastawić kawiarkę. A jeśli kawa z rana, to i jakiś dobry dodatek do niej jest niezbędny. Wziąłem zatem misę, i nałożyłem do niej nasze ulubione ciasteczka Dr Gerard:

- Pryncypałki

- ciastka Listki z cukrem i polewą

- Artur Krakersy solone

- draże

Jak wróciłem, to Gabrysia drzemała jeszcze na fotelu. Mnie również powieki leciały, tak że obojgu nam nawet rozmawiać się nie chciało. Plan dnia mieliśmy jednak napięty i zawsze w takich chwilach kiedy wspieraliśmy się mocną kawą, to zazwyczaj pomagało. Tym razem kawa jednak nie zadziałała. Jednakże zdarzają się jakieś nieprzewidywalne okoliczności, których zbieg pomoże wyjść z trudnej sytuacji. U nas ten zbieg okoliczności tworzyły: misa z ciastkami, kawa w filiżance stojąca na ławie, ospała Gabrysia i leżący na ławie telefon który akurat zadzwonił najgłośniej jak mógł. A końcową konsekwencją tego zbiegu okoliczności był bałagan, który obudził nas i postawił na równe nogi.