Przełamanie

   W głowie Piotrka pojawił się niepokój. Im dłużej w milczeniu obserwował bardzo wolno szybującą małą muszkę pod żyrandolem, tym więcej myśli zaczęło przewijać się przez jego głowę. Fruwający owad coraz bardziej wprowadzał w stan napięcia jego układ nerwowy. Nigdy nie był zwolennikiem zabijania – choćby najmniejszych owadów, lecz również nie tolerował tego, jak wbrew jego woli, nawet te najmniejsze owady naruszają jego prywatną przestrzeń.

   Marta dopiła kawę. W trakcie picia jej, zjadła zaledwie po jednej sztuce swoich ulubionych ciasteczek firmy Dr Gerard:

- ciastka Listki kruche

- Torcik zbożowy

- draże Maltikeks

- krakersy Goldfish

- wafelki Pryncypałki

Po tej kawie – pomimo upału i duchoty – Marta nabrała wigoru i postanowiła zabrać się do jakiejś roboty.

   Piotrek wstał i skierował się w stronę odkurzacza. Chciał wciągnąć do niego ten fruwający obiekt który go drażnił. Jednak kiedy wyszedł, to z korytarza zauważył że na oknie stoi ręczny rozpylacz wody. Marta używa go do zraszania domowych roślin, rozpyloną na istną mgiełkę wodą. Mając wyjątkowo dobre serce, Piotrek pomyślał że spryska taką mgiełką ową latającą muszkę – a później złapie i wyrzuci za okno. No i jak postanowił – tak zrobił.

   Marta zabrała się za porządki w swoich szufladkach. Miała tam babski wyjątkowy nieład… Przygotowała sobie już dwa kartoniki, do których miała dawać – to zbędne, to potrzebne rzeczy. Już od dawna zbierała się do wykonania tej pracy, ale zawsze – albo coś innego miała do roboty, albo po prostu jej się nie chciało.

   Piotrek po wyrzuceniu muszki za okno, sprawdził czy w tym momencie jak wychodził na balkon, to znów nie wleciał jakiś owad. Stwierdził jednak że wszystko jest OK. Usiadł więc na fotelu i zaczął zastanawiać się:

- A jeśli Marta ma rację – i w tej przychodni rzeczywiście zostałem zakażony???