Nieoczekiwany finał

   Atmosfera stała się nieco napięta po tym, jak Tomek poprzewracał szklanki i rozlał wszystko co w nich było. Gabrysia za to błysnęła niezwykłym refleksem, ratując w jednej sekundzie wszystkie nasze smakołyki, w postaci ciastek Dr Gerard. Po prostu mając w zasięgu ręki bawełnianą koszulkę, rzuciła ją na blat stołu, chroniąc przed zalaniem resztę naszych przegryzek – czyli:

- Pryncypałki

- biszkopty Juppi!

- ciastka wielozbożowe Vit’am

- markizy Mafijne

Wywiązała się zbędna dyskusja pomiędzy Mają i Tomkiem. W ogóle Maja przyszła już jakaś nieswoja, jakby ktoś jej nadepnął na odcisk. Zebrało się chłopu, że jest niezdarą i że rusza się jak mucha w smole… Wyszedłem do kuchni zrobić kawę mrożoną, Gabrysia z Mają wyszły na balkon a Tomek chciał gdzieś zadzwonić, ale zaskoczony zorientował się że nie ma telefonu. Rozpoczął usilne poszukiwania – lecz spełzły one na niczym. Wyszedł więc do swojego mieszkania – za chwilę zdenerwowany wrócił, lecz bez telefonu. Jeszcze raz wyszedł, ale tym razem do samochodu. Wrócił – niestety z niczym. Obaj wszczęliśmy usilne poszukiwania. Odsunąłem szafkę i podniosłem kanapę. Upociłem się przy tym, gdyż gorąc był niezmierny. Zauważyłem jednak, że z ironicznym uśmieszkiem, przygląda się naszym poczynaniom szanowna małżonka Tomka – Maja. Kiedy Gabrysia zapytała nas, czego tak usilnie poszukujemy, to Maja zmrużyła oczy i przyglądała się podejrzanie z uśmieszkiem bazyliszka. Nasze poszukiwania okazały się bezskuteczne, więc usiedliśmy obaj przy stoliku aby łyknąć zimnej kawy i przegryźć ciasteczko. Na balkonie zaczęło coś głośno brzęczeć… Maja zaczęła panicznie wrzeszczeć i wymachiwać rękami, z powodu takiego że bardzo boi się różnego rodzaju dużych owadów. Wtedy z kieszeni wypadł jej telefon Tomka, który miała schowany w kieszeni – i wszystko się wydało.