W PRZERWIE ŚNIADANIOWEJ

Mój kolega Patryk jest dobrym informatykiem, świetnie zna się na komputerach. Zastanawiam się, czy mogę go polecić swojej szefowej. Właśnie szuka kogoś, kto naprawiłby jej laptopa. Prawdę mówiąc zawsze bałam się kogokolwiek komuś polecać, ponieważ nigdy nie wiadomo, co się może zdarzyć. Jak ktoś się nie sprawdzi, nie poradzi sobie z problemem, albo zwyczajnie po ludzku zawiedzie, będę musiała świecić za niego oczami, tłumaczyć go, usprawiedliwiać, a nie daj Boże ponosić jeszcze jakąś odpowiedzialność. Chyba jednak wycofam się z tego. Nie chcę mieć żadnych kłopotów. Może to później odbić się na mojej pracy, czy też relacji z szefową. Zwyczajnie nie przyznam się, że mam kolegę informatyka. Mam nadzieję, iż to się nie wyda. W przeciwnym razie nie byłoby miło. Nie chciałabym, żeby doszło do szefowej, iż zataiłam przed nią ten fakt. Obiecałam jej, że popytam znajomych, może uda mi się kogoś znaleźć. Jutro w przerwie śniadaniowej pójdę do niej jak to zwykle na szybką herbatkę i przeproszę za to, iż nic nie udało mi się zrobić w tej kwestii. Na pewno się nie pogniewa. Jesteśmy w bardzo dobrym kontakcie. Wezmę ze sobą RURKI Z KREMEM DR GERARDA. One bez wątpienia pomogą mi załatwić tą sprawę. Zwykle ratują mnie z opresji, czy trudnych sytuacji.