Głupi scyzoryk

   Już dawno nie budziłem się tak wcześnie… Piąta nad ranem, to jak środek nocy! Wieczorem przygotowałem sobie wszystko co potrzebne mi będzie, aby rano jak najszybciej się zebrać i wyruszyć w las. Buty typu „traper”, nieprzemakalna kangurka, kapelusz, oraz dżinsy. A do tego- termos, kawałek kiełbasy, ser twardy, suchary, no i… Wiadomo co – pełną gamę smakowitych produktów firmy Dr Gerard! Rano tylko zaparzyłem kawę którą przelałem do termosa, ubrałem się w przysłowiowe pięć minut, sprawdziłem czy wszystko jest na miejscu w plecaku – głównie chodziło mi o ciastka:

- ciastka francuskie posypane sezamem

- markizy

- czekoladki

- torcik zbożowy

Wszystko było na miejscu – jednak czegoś jakby mi brakowało… Tknęło mnie, że brakuje tu przybornika wieloczynnościowego – powszechnie zwanego scyzorykiem. Tylko że zaistniał dodatkowy w tym momencie problem… Mianowicie – nie miałem zielonego pojęcia o tym, gdzie on w tej chwili się znajduje. W lesie scyzoryk, to czasami rzecz konieczna, tak więc – rada nie rada – należałoby go znaleźć. Przeszukałem szafkę z narzędziami, szuflady, kieszenie kurtek, torby i nakaslik… W pokojach, kuchni, przedpokoju a nawet w łazience – nigdzie nie znalazłem. Używałem go ostatnio chyba ze dwa lata temu… Upociłem się już cały w tych poszukiwaniach z emocji, bo efekty mojego szukania były żadne. Poszedłem jeszcze do piwnicy, ale znalazłem tam z tysiąc różnych innych rzeczy – a tego co szukałem tom nie znalazł. Odechciało mi się już tego wyjazdu, bo i zmęczony tym wszystkim byłem i zły. A widno się już całkiem zrobiło, bo słońce wzeszło już sporą chwilę temu i grzało dość solidnie. To ostatnie podrygi lata. Wróciłem z piwnicy do domu i nalałem kawę z termosa do kubka, przy czym z wielką ochotą zjadłem ze dwa ciastka. Siedząc tak sobie i myśląc przy tej kawie i ciastkach, stwierdziłem, że skoro jest tak przyjemnie a ja mam wolny czas, to zamiast do lasu na grzyby, wybiorę się nad wodę.